Dit ski ongeluk liep af met een sisser

Een ski ongeluk komt helaas jaarlijks nog vaak genoeg voor. Kleinere ongelukken, maar ook ernstige ongelukken. Je denkt dat het altijd wel goed komt als je aan het skiën bent, maar het kan ook jou zomaar uit een onverwachte hoek overkomen..  Ben je net lekker aan het skiën en voordat je het weet is het al gebeurd…

Zo ook bij een vriend van ons die we hier een aantal vragen over hebben gesteld. Hoe belangrijk een skihelm toch wel niet is blijkt wel weer uit zijn verhaal. Lees het hieronder!

Waar en wanneer is het ski ongeluk gebeurt?

Oostenrijk Koningsleiten

Aan het einde van de eerste dag waren we bezig met onze laatste afdalingen. Daarna wilden we een paar welverdiende pilsjes happen in de apres ski bar, waarvan het dak elk uur even open gaat. Hoe vet.
De snelheid met het skiën zat er dus goed in, terwijl de benen al redelijk moe waren van een hele dag skiën. Daarnaast was het super rustig op de piste, omdat we als laatste personen de skilift omhoog hadden gepakt. We hadden de pistes voor ons alleen en konden dus lekker hard skiën. Maar zoals elke skiër weet, heb je aan het einde van de dag ook van die vreselijk irritante kut bultjes. Niet echt een probleem, totdat je er 1 over het hoofd ziet….

Wat is er gebeurt en hoe?

Ik was voor mijn twee broers en hun vriendinnen uit geskied en had de hele piste voor mij alleen. Plotseling zag ik een kruising aankomen en vanaf rechts zag ik in een flits, wat ik dacht, een andere skiër. Toen ik eens goed voor mij uit keek, merkte ik dat ik veel te hard ging om dat kruispunt veilig en gecontroleerd over te steken. Ik moest dus remmen. Maar doordat de piste was verpest door al die bultjes kon ik moeilijk afremmen. Ik moest dus keihard op de rem tussen de bultjes door. Toen ik bijna bij het kruispunt was strekte ik mijn benen gelijk na een bultje om de rem in te zetten, maar er zat dus blijkbaar nog een bultje achter verstopt en toen werd ik keihard gelanceerd. Hierdoor verloor ik mijn controle en toen ik weer op de grond kwam zag ik recht voor mij een sneeuwkanon. Het laatste wat ik mij kan herinneren is dat ik nadacht om een keuze te maken tussen links en rechts afslaan. Deze keuze heb ik blijkbaar niet gemaakt. Dit aarzelmomentje resulteerde in 5 breuken in mijn hoofd, mijn kaken aan beide kanten gebroken, klaplong, zware hersenschudding en nog wat spierscheuren.

Vanaf het moment van het ski ongeluk, hoe is het toen gegaan?

Ik kan mij vanaf het aarzelmoment tot de volgende dag eigenlijk bijna niks meer herinneren. Dus ik kan alleen vertellen hoe ik het heb gehoord van mijn broers. Zij kwamen nietsvermoedend naar beneden geskied en zagen mij opeens aan het einde van de piste op de grond liggen. Mijn hoofd werd vastgehouden door een onbekende man (de andere skiër). Ik had geluk, want mijn twee broers en schoonzussen zijn alle vier dokter. Deze wisten dus gelijk dat de onbekende man mijn hoofd moest los laten.
Het duurde een kwartier tot half uur voordat ik volledig bijkwam en niet meer weg viel (gedurende dit kwartier tot half uur viel ik steeds weg).

Hoe verliep de evacuatie?

Mijn broer heeft eigenlijk gelijk toen hij mij zag een banaan gebeld, maar het duurde een kwartier tot 20 minuten voordat deze er was. Mijn twee schoonzussen, je kan het slechter treffen, lagen tegen mij aan om mij warm te houden en ook had iedereen zijn jas over mij heen gelegd. Omdat ik altijd enkel een trui aan had met skiën kreeg ik het natuurlijk erg koud omdat ik in natte sneeuw lag. Maar goed, de eerste sneeuwscooter wist niet wat hij moest doen en belde een tweede sneeuwscooter die ook weer een kwartier op zich liet wachten. Die tweede belde gelijk een trauma helikopter en pas na een uur werd ik hierdoor opgehaald.

Het enige wat ik mij kan herinneren is de sneeuw die in mijn gezicht sneed toen de helikopter landde. En dat ik, eenmaal in de helikopter, deze kans moest aanpakken om te genieten van het uitzicht. De schone verpleegster drukte mij echter weer plat omdat ik mij niet mocht bewegen. Ik had totaal geen pijn en had totaal geen idee wat er aan de hand was en hoe erg het eigenlijk was. Toen ik in het ziekenhuis was zijn mijn kleren opengeknipt (weg favoriete ski trui) en zijn er scans van mijn hele lichaam gemaakt.

Waar ben je heen gebracht?

Na de scans ben ik naar de intensive care gebracht, waar ik uiteindelijk twee nachten ben gebleven. Op de intensive care kwam eigenlijk het besef pas hoe erg het was. Naast mij lagen alleen maar mensen die het veel erger hadden dan ik. Ik zag elke dag wel minstens één iemand binnen komen met een dwarslaesie. Na een uur was mijn familie ook in het ziekenhuis en toen zij binnen kwamen lopen zag ik dat ik iets heel ergs had gedaan. Ik heb ze nog nooit zo geschrokken gezien.
Na de intensive care heb ik nog zes of zeven dagen in het Oostenrijkse ziekenhuis gelegen. Hier had ik een super grappige Duitse buurman. Hij had 7 ribben gebroken en lachen deed hem dus pijn. Ik had mijn kaken gebroken en lachen deed mij dus ook pijn. Alleen deze gast was zo komisch dat het onmogelijk was om niet te lachen en de gespreken gingen dus als ‘’hahaha, auw, hahaha, auw, ahahah, auw.‘’

Hoe ben je terug naar Nederland gegaan?

Vanuit Oostenrijk ben ik na ongeveer negen dagen per ambulance naar het ziekenhuis in Zwolle vervoerd. Ik mocht niet met de gipsvlucht mee, omdat ik een klaplong had. Mijn reis duurde daarom elf uur en voor de veiligheid was ik vastgebonden aan een bed in de ambulance. Gelukkig is een goede vriend van mijn vader ambulancebroeder en heeft mijn vader hem geregeld als vervoerder. Ik ken deze man al vanaf kinds af aan, dus de terugreis was eigenlijk heel gezellig. In Zwolle moest ik nog twee nachten blijven, omdat ze in Oostenrijk dachten dat ik geopereerd moest worden aan mijn kaken. Eenmaal in Zwolle bleek dit niet nodig. Uiteindelijk heb ik in totaal anderhalf tot twee weken in het ziekenhuis gelegen en heb ik geen enkele operatie hoeven te ondergaan. Alles is op natuurlijke wijze hersteld. Wat een geluk.

Durf je nog te skiën en wat heb je eraan overgehouden?

Door dit ongeluk ben ik zelf veel rustiger gaan skiën, maar ook mijn familie is veel rustiger gaan skiën. Ik ben niet bang ofzo, maar wel veel voorzichtiger. Uiteindelijk heb ik er denk ik niks aan overgehouden. Ik heb sindsdien alleen wel een trillend spiertje in mijn gezicht. Dit gebeurt wanneer ik zenuwachtig wordt, maar ook gewoon soms op willekeurige momenten. Vet irritant. Daarnaast heeft het ongeluk mij een half jaar van mijn studie gekost. Hier heb ik dus maar gelijk een jaar van gemaakt en ben ik gaan reizen voor vier en half maand in Zuid-Amerika. Echt een aanrader trouwens.

Hoe is het financieel gelopen?

Hoeveel het ongeluk uiteindelijk heeft gekost weet ik niet zo precies. De ziekenhuisnota’s heeft mijn pa gekregen haha. Maar ik denk wel dat ik al heel wat jaren zorgpremie heb opgemaakt. Ik weet ook niet precies hoe lang het herstel heeft geduurd. Dit komt vooral door de hersenschudding. Ik heb na het ongeluk zes weken vloeibaar voedsel moeten eten door de breuken in mijn kaken. Maar het herstel van mijn hersenschudding heeft veel langer geduurd. Dit was ook te merken aan mijn schoolcijfers. Het rare was dat ik bijvoorbeeld alweer was vergeten waar een zin over ging voordat ik de zin had uitgelezen. Hierdoor moest ik één zin soms drie keer opnieuw lezen.

Had je het ski ongeluk kunnen voorkomen?

Had ik het kunnen voorkomen? Ja natuurlijk, rustiger skiën, slomer skiën en beter om mij heen kijken. Maar dat is allemaal achteraf praten. Ik had voor het ongeluk al heel veel jaren ski ervaring, maar was nog nooit hard gevallen. Er is wel één ding wat ik sowieso ALTIJD deed en dat is een helm dragen. Ik kan er met mijn hoofd niet bij dat er nog steeds mensen zijn die zonder helm skiën of snowboarden. Als ik geen helm had gedragen tijdens het ongeluk dan had ik dit verhaal nu helemaal niet kunnen schrijven.

---

Wij zijn allemaal heel erg blij dat dit ski ongeluk goed is afgelopen. 🙂 Zo zie je maar weer hoe belangrijk het is om een helm te dragen tijdens de wintersport!
Dit alles kost natuurlijk een hoop geld, zorg er dus voor dat je je reisverzekering op orde hebt! (Lees; Waarom een reisverzekering en welke?)